محبوبیت کفش های ایمنی زنانه

کفش های ایمنی زنانه معمولا ظاهری شبیه به کفش های کتانی و ورزشی زنانه دارند. این کفش ها هم به صورت نیم بوت و هم به صورت مچی تولید می شوند و برای خانم هایی که محل کار آن ها در محیط های پر خطر است و خانم هایی که شغل آن ها مهندس ناظر کارهای ساختمانی و یا معماری و مرمت آثار باستانی می باشد بسیار مناسب هستند.
به دلیل این که کفش های ایمنی از جنس های مرغوب و غیر تقلبی تولید می شوند، پاها در این کفش ها کاملا راحت هستند و قسمت داخلی کفش ها از جنس غیر پلاستیکی و منفذدار تهیه شده است، پاها در این کفش ها بوی بدی نمی گیرند زیرا هوا مدام درون کفش تهویه می شود.
با وجود این که کفش های ایمنی نسبت به انواع مایعات و چربی ها غیر قابل نفوذ هستند و حالت ضربه گیر و عایق دارند اما وزن سبکی دارند و راه رفتن با آن ها مشکل نیست.

البته وزن این کفش ها به مدل و نوع این کفش ها بستگی دارد. کفش هایی که نسبت به ضربه و مواد خورنده و شوک های الکتریکی عایق هستند معمولا وزن سنگین تری نسبت به کفش هایی که فقط نسبت به ضربه مقاوم هستند دارند.
به طور میانگین وزن یک جفت کفش ایمنی زنانه حدود 2/5 الی 3 کیلوگرم می باشد. البته نیم بوت های ایمنی زنانه مقداری سنگین تر هستند و متوسط وزن آن ها بین 3/5 الی 4 کیلوگرم می باشد.
کفش های ایمنی حتما باید به صورت بند دار طراحی شوند تا در کوتاه ترین زمان ممکن بتوان آن ها را پوشید و همچنین کفش های بند دار محکم تر هستند و در هنگام حادثه از پا جدا نمی شوند.
نگهداری از کفش های ایمنی بسیار ساده است زیرا این کفش ها به اندازه ی کافی محکم و بادوام هستند و در اثر شست و شو هرگز خراب نمی شوند و متوسط زمان طول عمر کفش های ایمنی زنانه حدود 5 سال می باشد.
به دلیل این که امروزه کفش های ایمنی به صورت کاملا سبک و زیره شیاردار تولید می شوند علاوه بر محیط کاری می توان هنگام رفتن به کوهنوردی و برف بازی از این کفش ها استفاده کرد.
کفش های ایمنی زنانه و مردانه معمولا با محدودیت رنگ بندی مواجه هستند و تنوع رنگ ندارد و معمولا به رنگ های مشکی یا خاکی رنگ یده می شوند و رنگ زیره ی این کفش ها کاملا مشابه رنگ رویه ی کفش ایمنی زنانه می باشد.